Wednesday, March 16, 2011

Introduction

I have been reading blogs a lot lately. Some blogs made me cry, some made me laugh and smirk, and some wowed me with their use of clever words. Some used simple words but conveyed real emotion. And these inspired me to try blogging...

Sa pagkakaintindi ko, blogs contains anything you want your readers to believe. what your ideologies are and the truth and lies of your life. But i promise you, what you will be reading in this blog of mine are the truth of all truths and lies i made in my life that shows how mediocre my life is...

Today is March 16 2011, and this marks the beginning of my blogging life. It's 5pm now.

Umabsent ako kanina. Sleep all day ang tira ko... hehehehe. You know why? Napuyat ako sa kakabasa sa blog ni Mandaya Moore. Kaya ayon, 3AM na akong natulog. tumunog ang alarm clock ko kaninang 6:30am pero parang wala lang akong narinig. Wala naman akong gagawin sa office e. Kaya ito, humilata sa airbed ko buong araw. Walang kain-kain. Pagdating ng 4:30pm, bumangon ako para bumili ng tubig. Ubos na kasi ang supply ko. At saka balak ko ring uminom ng coke. Kaya ayon, i dropped by sa tindahan ng tinapay para bumili ng coke.

Sabi ni ate na nagbabantay sa tindahan, "Walang coke, coke light at sprite na lang.".

So, i opted to buy sprite kasi hindi pa naman ako nakakain. Nang binigay na ni ate sa akin ang sprite, 'tang-ina naman, "kagidon" (arikison/marumi/yuck) ang sprite in can.

"Ate, marumi ho.", sabi ko.

"Yupi lang yan.", sabi ni ate.

E hindi ako kumpormi, sinabi ko na palitan nya na lang. Kadiri naman kasing tingnan. So ayon, pinalitan nya ng coke light.

Bumili na ako ng tubig, umuwi at ninamnam ang malamig na malamig na coke light. sarappppp.... refreshing... hehehehe...

Ito yong picture ng binili kong coke light. (kelangan ba talaga may pics? hehehehe)

Matapos kung inumin, tiningnan ko ang bottom ng can at ito ang nakita ko...

27FEB11..... waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa