My Boo [2]

Part 1

(Tagal kong hindi nadugtungan to... parang nawala na ang continuity... hehehehe... pasensyahan nyo na... babawi ako sa mga susunod na mga posts)

From then on... text text na kami. Syempre umpisa sa kumustahan hanggang sa mga double meaning na mga mensahe. May konting kilig.. parang high school lang... hahaha.

We became even closer. Naghinhintayan sa merienda area sa office. Minsan pa nga nag-oovertime sa merienda e. hehehehe. Nagtutuksuhan kung sino mas malaking notes... hahahaha... Alam mo yong feeling na "pwede to" though hindi naman hayagang pinapahiwatig na pwedeng maging kami kasi wala namang umamin sa amin na pwede. Gulo ano? hehehehe...

November 1, 2006 - Syempre umuwi ako sa aming barangay para magcelebrate ng All Saints Day. Habang nagpapahinga ako sa labas, nag text pala ang mokong ng mensahing bastos... ang nakakaloka pa ang mama ko ang nakabasa... waaaa... pero sabi ko lang sa mama ko na loko-loko yong nag txt. Nakalimutan ko na ang content basta about sa kanyang notable notes ang mensahe.

"Loko ka, mama ko ang nakabasa ng text mo", reply ko.
"Ay, sorry.. wrong send", sagot naman nya.

Dumaan ang mga araw.. tuloy tuloy pa rin ang text text namin. Napapansin nga ng ka roommate ko na inuumaga daw ako sa pagti-text at palaging nakangiti... hehehehe...

Parang ang saya lang...

Hanggang dumating ang November 16... hindi ko alam kung saan galin basta nagkaaminan kami na gusto namin ang isa't isa...

Kaya nag set kami na manonood kami ng sine kinabukasan (November 17) para mapag-usapan kung ano ang meron sa amin...

Sana ganun lang kadali pero may malaking kumplikasyon... :(

Side Story... Aaron [2]

Here's the first part...
Side Story... Aaron

Nang may kumatok uli.

"Kuya Juan, bilisan mo daw, marami nang naghihintay sa'yo doon sa plaza..."

"Oo na.. susunod na.", inis kong sagot.

Tiningnan ko ngayon si Aaron. Medyo disappointed per malalaman mo na naiintindihan nya. Humingi ako ng sorry. Nagbihis ako at dali-daling umalis. Umalis akong hindi man lang nakuha ang celphone number nya.... ang tanga ko.... waaaaa... Pero ganun pa man, kung magkikita pa kami... then we were meant to see each other...

Natapos din ang programa. At super pagod ako. Pwede naman lakarin pauwi kaya lakad-lakad na lang ang ginawa ko. And to my amazement... nakita ko si Aaron....

Are we really meant to see other? Hmmmm... The sad part was... may dala na syang bag. Tinawag ko sya at tinanong kung saan sya pupunta. Uuwi na daw sya sa syudad. Nakakalungkot man pero ganun siguro ang buhay. Sabi ko sa kanya na ihahatid ko na lang sya sa terminal. Pumara kami ng tricycle at magkatabi kaming sumakay. Tinanong ko sya kung saan sya nagtatrabaho. Nurse daw sya at sa isang pribadong hospital nagtatrabaho. At pauwi na sya kasi may duty pa sya. Magkadikit ang aming mga balikat habang nakasakay sa tricycle at dahan-dahan nyang kinuha ang aking mga kamay at mahigpit itong hinawakan. Sumakay kami sa tricycle na balot ng katahimikan pero alam mong at ease ka kasi parang nagkakaintindihan kayo.

Alam mo yong magkahalong lungkot, saya at paghihinayang ang nararamdaman mo? Ewan ko pero Aaron feels different. Different in the sense na he feels good to be with. Sa konting panahon naming nagkasamang semi hubad, parang may koneksyon akong nararamdaman sa kanya. Na para bang gusto kong sumama sa kanya. Na para bang may hindi ma-explain na feeling na mas gusto mo pang makilala ang taong ito. Hindi naman siguro ito love at first sight. Probably, it was like at first interrupted sex. It is one of those feeling na kung nananaginip ka man, ayaw mo pang magising kasi gusto mong ipagpatuloy ang kung anong meron ang may maihahatid sayo nang moment na yon...

Now my question still stands...

What if you found the one that was meant for you? Would you give your best to give it a try?

Side Story... Aaron

What if you found the one that was meant for you? Would you give your best to give it a try?

Fiesta sa lugar namin, at dahil retired teacher ang mama ko may mga part din kami sa programa ng aming barangay. And I was one of the organizers. And it was like series of activities na talagang nakakapagod. Andon si Wilson para maki-fiesta sa amin bago sya tutulak sa ibang bansa upang makasama ang kanyang asawa.

Di ba nga may past kami ni Wilson na no strings attached? kaya ayon dahil siguro medyo tigang na ako (hehehehe)... sini-seduce ko ngayon si Wilson. Pauwi na sana sya sa kanila pero sinabihan ko na punta muna kami sa bahay... Hindi ko naman sya nilalandi pero nagpapakita ako ng motibo na kaylangan ko sya sa panahong iyon.

Pero bigo ako dahil talagang faithful na ngayon si Wilson sa asawa nya. Ayaw nya na sigurong makonsensya pa kaya pilit nyang nilabanan ang libog nya dahil alam ko din naman na gusto nya.

At dahil pagod na pagod ako, minabuti ko munang magpahinga. Humiga ako sa kama. E dahil fiesta naman, maraming pumapasok sa bahay. Alam mo na sa barangay di ba? Pag fiesta, e talagang fiesta. Maraming handa. Maraming makikikain na kahit hindi mo kilala.

Habang nakapikit ako, naramdaman kong may lumapit sa akin at ramdam ko tinititigan nya ako. Hindi ko lang pinansin. Deadma lang. Pagod kasi. At dahan dahang naramdaman ko na umupo sya sa aking tabi. Kinuha ang ang kamay ko at si-nuck ang hintuturo ko. Like homaygad... what is this? Tinigasan ako ngayon. Feeling ko bumabakat na ako kasi medyo manipis ang shorts na suot kong galing Baclaran. Nakapikit pa rin ako. At marahang hinalikan nya ang mga labi ko. Mainit. Medyo may laway. Kaya ibinuka ko na ang mga mata ko upang malaman ko kung sino ang gumagawa sa akin non... Parang masarap e... hehehehe

And to my amazement... hindi ko sya kilala... magkasingtangkad kami... hindi naman sya kagwapuhan... pero may appeal. Tinanong ko sya kung anong pangalan nya... Aaron daw at kaibigan sya nang kapatid ko. Hinalikan nya ako ulit. May dila na. Medyo manipis ang kanyang dila compared sa malapad kong dila. Pero his tongue feels good. Masarap paglaruan. Parang candy lang na gustong-gusto mong matunaw sa loob ng bunganga mo.

Napansin ko na liberated itong si Aaron. Hindi ko alam pero bumigay na rin ako. Dahil nagugustuhan ko ang ginagawa namin. And maybe that was the wildest thing that i've done. To have sex sa isang total stranger na hindi ko man lang naka-chat or naka-text.

Dahan-dahan naming hinubad ang aming mga damit. Sya naka t-shirt na lamang. At ako naka boxer brief na lang. Pumaibabaw ako ngayon sa kanya habang magkalapat pa rin ang aming mga labi. Pumailalim ako at kitang kitang ko ang kanyang dingdong. Katamtaman lang ang haba pero medyo matambok. Sarap hawakan. Parang may buhay na pumipiglas sa kamay ko. Hinalikan at dinilaan ko ngayon ang kanyang tagiliran na malapit sa tyan habang hawak hawak si dingdong. Napaiktad sya at pilit na nilalabanan ang kiliti na dulot ng aking mamasa-masang dila. Umakyat ngayon ang mga labi ko sa dibdib nya. At tinanong nya ako...

"Hanggang doon lang ba?"

Sinagot ko lang sya ng ngiti. Hmmm.. medyo atat si Aaron. Pero gustong gusto ko naman ang pagka-atat nya.

Patuloy pa rin ang pag-explore ko sa kanyang katawan ng may biglang kumatok sa pintuan....

"Kuya Juan, pinapatawag ka na ng mama mo. Malapit na daw mag umpisa ang programa.", sabi nong baklitang assistant ng mama ko.

Napatingin ako ngayon kay Aaron. Halatang disappointed ito.

"Sige, susunod na ako after 15 minutes.", sagot ko.

Siguro naman matatapos na namin ito sa loob ng 15 minutes... Kaya lang gusto ko pa naman ng slow type ng chukchakan. Kainis... Grrrrrr...

Nang may kumatok uli.

"Kuya Juan, bilisan mo daw, marami nang naghihintay sa'yo doon sa plaza..."

(Bitin ba... hehehehe... pakisubaybay sa part 2... ginagawa ko na... nakaka-bore kasi pag mahaba masyado ang entry... hehehehe)

My Boo... how we met...

Living a mediocre life, it is never my game to meet people outside my circle of friends. If i meet a new one, it would be from work or a friend of a friend.

I have a kaharutang friend in the office who will be resigning. And the company hired a new one to fill my friend's position. Hmmm... let's name this new employee Tony.

Tony is a fresh graduate. And a cocky one. Maybe he is just confident because as to what i knew, he's an officer in their college, thus giving himself a confidence. But one thing i remembered about him was when he smile. He has a "black teeth" maybe due to bad oral habits or due to cigarette smoking. And me being so frank, I guess i told him once to have it done with the dentist. Yeah, sometimes i get rude. But i see to it that he won't be embarrassed in front of other people.

At first i did not notice him, what i remembered was during our company activity, he made an effort to join my group of friends in the company. And to add some information, my other friend did not like the aura of this guy since my friend always seen him smoking. But then, since we always meet in the merienda area, we befriended Tony.

The next thing i remembered about him was when he got hospitalized due to UTI. That was October 22, 2006. I guess that was after he took the Civil Service Exam and he failed becoz he was not really feeling well. Me and my friends planned to visit him in the hospital. But then, we didn't know where to hospital to go. So, i asked his number from my other friend and i sent an SMS to Tony asking him the hospital and the room number. After having dinner with my other three friends, we visited Tony in the hospital. He's mother was there as his companion. And "us", were making fun out of everything. Ang iingay namin sa hospital. Partida pa kasi nakabayad pa ako ng 50 pesos para sa gamot niya. Hehehehe.

And that's when me and Tony started texting. From simple text forwarding to many sleepless nights of texting...

what this picture has got to do? hmmmm... this is me... i took this picture after i arrived from visiting Tony in the hospital.... hehehehehe

Emotional State

It is so hard to explain... it is so hard to convey to you how i am feeling now... please do listen/watch the video below that sums up my current emotional state...

:(

My Boo

in the next few weeks, months... i don't know how long will it be... i'll be writing my last sequence of stories in this blog...

Good Deed? Ako na ang mabait...

Ligo. Bihis. Pabango ng konti. Labas ng bahay papuntang MOA.

Habang nag-aantay ako ng bus na aircon (ayoko muna sa jeep, mainit e... hehehe), sumakit ang tyan ko. Tinanong ko ang sarili ko... Kaya ko pa bang mag muscle control or not? At bilang sagot sa aking katanungan... kaya ko pa pero ayokong mag gamble... kaya uwi ulit sa bahay para magdeposito sa banko. Makakahintay pa naman siguro ang kaibigan ko na nandoon na sa MOA.

After my bank transaction sa bahay, balik ulit ako sa EDSA para mag-antay ng bus papuntang MOA. At hindi rin naman matagal ang paghihintay ko at nakasakay kaagad ako sa airconditioned bus papuntang MIA na dadaan ng MOA (ang daming explanations.. hehehe).

Umupo ako sa tatluhan. Sa gitna ako ng dalawang pasahero. Habang papalarga ang bus, tinanong ako ng katabi kong babae,

"Malayo pa ba ang MOA?", tanong nya.
"Malapit na po, doon po sa may malaking globe.", sagot ko.
"Pupuntahan ko kasi ang pamangkin ko na nagtatrabaho sa MOA. Pero hindi pa ako sigurado kung doon pa sya nagtatrabaho.", dugtong nya.
"A ok.", maiksi kong sagot.

At doon na nagkwento si Lola. Yup, matanda na po sya. tantya ko mga lampas 70 na sya. Kwento nya na taga Bacolod sya. At dahil alam ko na ang mga taga-bacolod ay mga Ilonggo, at dahil ilonggo din po ang inyong likod, nakipag-usap ako sa kanya using our malambing na dialect.

Kwento nya na inihatid nya daw ang anak nya sa airport kasi babalik na sa New Zealand para magtrabaho. At sa Pampanga sila nakikituloy ngayon pero uuwi na rin sya kinabukasan sa Bacolod. Unfortunately, na-snatch ang wallet/pouch nya habang nagbabayad sya sa jeep galing airport papuntang terminal pa-Pampanga. Kasama sa pouch, na na-snatch ng kasing edad ko daw, ay ang kanyang cellphone at pera na almost 7 thousand kasama na ang ibang pera in foreign currencies.

Kung bakit kasi mang-snatch pa di ba? Pwede naman siguro silang maghanap ng matinong trabaho. Easy money kasi ang gusto nila. Hahay. Kawawa naman si lola.

Kaya ang ginawa ni lola, pumunta na lang sya sa distant relative nya rin na nagta-trabaho sa SM-Makati para humingi ng tulong. Kaya lang hindi rin sya mapapahiram ng pera nong relative nya kasi kasalukuyang sya ang tumataguyod sa mama nya na may breast cancer. Kaya binigyan lang sya ng relative nya ng sampung piso para pamasahe papuntang MOA para mahanap ang pamangkin nya.

"Paano po kung wala na doon ang pamankin nyo?", tanong ko.
"Sabi nong relative ko pwede naman daw akong matulog doon sa Baclaran Church.", sagot nya.

As in whoaaat? (sa isip ko lang). Ganon kawalang sympathy ang relative nya? Kaya tinanong ko si lola.

"Magkano po ba ang pamasahe pauwing Pampanga?"
"Mga 200, senior citizen naman ako, may discount.", sagot nya.

Napaisip ako and i was weighing the odds. Magkano lang naman ang 200 bakit hindi ko na lang sya bigyan. Pero sa time na yon, wala pang sweldo. At super tipid ako that time parang 500 na lang ata natira sa ATM ko. At may limang araw pa akong hihintayin para sweldo time na. Kaya sabi ko sa sarili ko na bahala na. Pwede naman siguro akong manghiram na lang muna kung hindi na kaya sa matirang pera. Kaya gow na. Swim na sa kahirapan matulungan lang si Lola.

Kaya sinabihan ko si lola na bigyan ko na lang sya ng 200 para hindi sya mahirapan sa paghahanap. Laking pasalamat ni lola. Hulog daw ako ng langit. Kasi nag-pray daw sya na si Lord na lang ang bahala sa kanya. At mangiyak-ngiyak sya. Kaya pagdating namin sa MOA, nag withdraw na ako ng 200 para ibigay kay lola. Matapos kung ibigay ang pera, hiningan nya ako ng number. Sabi ko na wag na lola, ok na yan. Pero pinilit nya talagang makuha ang number para mapasalamatan man lang daw ng anak nya at sinulat ko na sa tissue ang number ko.

Sabi ko sa kanya na samahan ko na sya sa paghanap sa pamangkin nya pero sabi nya na huwag na lang daw. Kaya sabi ko na mag-ingat na lang sya. At nagbeso-beso na kami (feeling close... hehehehe). At dumeritso na ako sa food court ng MOA para puntahan ang naghihintay kong kaibigan na nauna nang kumain dahil gutom na sya.

Nangyari ito April this year.

Pero hanggang ngayon (September 2011), wala man lang akong na receive na text or tawag galing sa kanya or sa anak nya. Hindi naman sa naghihintay akong mapasalamatan, ang sa akin lang e malaman na ok sya at nakarating sya ng Pampanga na safe.

Kaya naisip ko tuloy:

Was i meant to go back sa bahay para magdeposito upang makasabay ko si lola sa bus?
Did i do a good deed?

or Naloko lang ako ni Lola?...


Kaya iniisip ko na lang na whatever ang intention ni Lola, sana nakatulong ako sa kanya kahit sa konting halaga man lang. Bahala na si Bathala sa kanya.

Sana safe si Lola.

Kitchen Musical - Boom Boom Pow

I'm gonna watch out for this..

Studio 23 (Philippines) - Every Sat 19.30 — 20.30
Debut 8 Oct 2011
*The first episode will also be aired on ABS-CBN

Side Story... Boss [Conclusion]

ending of:
Side Story... Boss [1]
Side Story... Boss [2]
Side Story... Boss [3]
Side Story... Boss [4]

There should have been a Side Story... Boss [5] kaya lang medyo tinamad ako... kaya yong ending na lang... hehehehehe... kaya heto na...

After sumakit ang puson ko... (like nong pinalabas ko sa bahay e parang sago na buo-buo.. hehehe), nagpatuloy ang pagflirt flirt namin ni Sir Boss. Meron habang nagme-meeting kami e pasimpleng hipo hipo sa binti sa ilalim ng mesa at iba pa... Pero promise, once lang talaga na nag swimming kami sa sarap ng sinabawang gulay.

Bakit?

Kasi medyo lumaki ang ulo ko. At napagtanto ko na hindi healthy na makarelasyon mo ang iyong Boss. Natatakot din ako na baka mabuking kami at paano na lang ang career ko. Kaya nong tinanong nya ako kung ipagpatuloy pa namin ang aming landian, sinabi ko na hindi na. Medyo na hurt si Sir Boss kaya gumanti sya.

Sa team namin, parang ako ang ginawa nyang lider-lideran. Pero dahil sa pagkalas namin, biny-pass nya na ako. Ang palagi nyang kinukunan ng updates ay si Alex na. Medyo na-hurt ang ego ko pero choks to go na lang. Sya naman ang boss e. Bahala sya sa sarili nya. Basta gagawin ko na lang ang trabaho ko.

Medyo matagal din bago bumalik ang healthy employee-employer relationship namin. Dumaan ang mga araw, at hindi na namin napag-usapan yon. Medyo naging close pa nga kami kasi alam nya na alam ko na his secrets are safe with me at naiintindihan ko ang pagkatao nya na people like us. Hehehehehe.

Minsan isang gabi, hindi ako makatulog. At dahil sa panahong yon ay hindi pa ako makakabili ng laptop or desktop man lang, at kung feel kong mag-internet e sa internet cafe talaga ako pumupunta. E nagkataon na ang pinakamalapit na internet ay pagmamay-ari ng kapatid ni Sir Boss kaya gow na ako... at baka maka-discount pa ako. Hehehehe.

Kaya ayon, rent.. browse browse... ym ym... punta sa chatroom.. chat chat... e wala masyadong matinong maka-chat kaya close ko na lang ang chatroom... browse uli sa friendster at kung ano-ano pa. Biglang may nag-chat sa akin... ASL daw. Sagot naman ako. Pero sagot na walang gana. Kaya tanong dito, sagot doon. Hanggang sa ginanahan na akong makipag chat sa kanya.

Tinanong ko kung meron ba syang webcam. Sagot nya naman meron daw. Pero ayaw nya munang i-open kasi nasa kwarto nya ang bunsong kapatid nya. Ok lang naman sa akin. Hiningi ko sa kanya e-mail address nya kasi may-ifo-forward akong e-mail. Send ako ng e-mail. Nag mailer daemon. In short, mali ang binigay nyang e-mail address. Send ako ulit. Bounce ulit.

Kaya chat chat pa din. Tinanong nya ako kung anu-ano na daw ang mga experiences ko. At ang sinagot ko naman na nakarelasyon ko ang Boss ko. Ang tapang ipagsabi di ba? Total hindi nya naman ako kilala at mas lalong hindi nya kilala boss ko... Kaya halos lahat ng details sinabi ko. Kiss and tell ang dating. E sa gusto kong i-share e.... hehehehehe....

And it dawned on me... ohh shit... baka kapatid ni Sir Boss ang ka-chat ko!!!! Oh damn, pwede kasing mag install sila ng spy software at pwede nilang makita ang nakadisplay mismo sa screen mo. Pero nagdadalawang-isip ako. Sabi ko sa sarili ko na hindi naman siguro. At hindi naman mukhang dugong berde ang kapatid ni Sir Boss. Chat pa rin ako. Pero gumana ang spy instinct ko. At talagang nagdududa ako. May tinanong ako sa ka-chat ko. Na tamang-tama naman na may nagpa-print don sa kapatid ni Sir. Hindi pa sumasagot ang ka-chat ko that time. Kinabahan na ako na baka tama ang hinala ko. After printing at bumalik na si Kapatid sa table nya... and alam nyo na...... waaaaaaaaaaa... sumagot ang ka-chat ko!!!!!!!!!

Parang binuhusan ako ng malamig pa sa cold na tubig. Parang ayaw ko nang lumabas sa cubicle ko. Parang gusto ko nang lamunin ng lupa... (ay, wala pala ako sa ground... nasa second floor pala ako... hehehehe)

Kaya ayon... nagkaalaman na. Nahiya man ako pero pilit ko na lang nilabanan. E pareho naman pala kami ng hanap.... hahahahaha

Ayon, pinagpatuloy na lang namin ang chat, pumasok pa nga sya sa kabilang cubicle para makapag-cam lang at pinakita nya pa ang ano nya sa akin... hehehehehe.

He asked me if game ba ako. Pero hindi ako kumagat. Gustuhin ko man pero parang nahihiya pa talaga ako. hehehehe. At that time, virgin ulit ako.... hahahaha...

Kinabukasan, tinanong ako ni Sir Boss kung saan daw ako nag-internet at may nakakita daw sa akin... hahahahahaha... alam na!!!!!

Ngayon, medyo close pa rin kami ni Sir Boss. When he's with me, he can be kung ano talaga sya. Minsan pa nga dinala nya ako sa Hilom... doon sa may QC... hehehehe... treat nya ako... hehehehehe (and it would be another blog post. mahaba na to e... hehehehe)

Side Story... Boss [4]

continuation of:
Side Story... Boss [1]
Side Story... Boss [2]
Side Story... Boss [3]

Tumunog ang cellphone ko... (yong tunog ng ascending na tone.. 5110 kasi gamit ko... hehehehe)

"Samahan mo naman akong maghatid sa airport ng mga kaibigan ko. Uwi na sila sa manila.", text mula kay Sir Boss.
"Kelan yan sir?", reply ko naman.
"Sa Linggo na.", text nya ulit.

At dahil Boss ko nga sya, yes for peace na lang ako. Choz. Hehehehe.

Nataon din na pauwing Manila si Wilson kaya ti-next ko lang lang din si Sir na kung pwedeng sumabay si Wilson sa kanyang sasakyan, total medyo malaki naman yon. At pumayag naman sya.

Kaya pagdating na Linggo, hinatid na namin sila sa airport. After konting chika-chika, merienda at hintay boarding, umuwi na kami ni Sir. Pagka-alis namin sa airport sinabi ni Sir na ipapaayos nya pa pala ang sasakyan kasi may konting sira. At habang maghihintay daw kami kasi medyo matatagalan, magpapa-massage daw sya ulit sa akin.

Whoaat!!!???? Massage na naman?.... Hmmm... talagang may balak 'tong si Sir a. At para kunyari malaman ko kung ano talaga ang balak nya (isang malaking choz), pumayag na din ako (curiosity kills the cat, remember).

The Scheme:

- Binigyan ako ng pera ni Sir Boss. Check-in daw ako sa isang hotel (na sa estado ko, may kamahalan.. hehehehe... ako na ang hindi cheap).
- Then iti-text ko sa kanya ang room number. Hmmm... parang sanay na sanay si Sir a..

Kaya, punta na ako sa front desk, inquire ng room rates at pasok na sa banga. I was guided to the room by the bellboy. Habang pini-prepare nong lalaki ang room, tanong naman sya,

"May kasama kayo sir"....
"Wala", automatic kong sagot

Pero feeling ko, alam na yon nila kung ano pwedeng mangyaring kababalaghan. Pero kakaiba nga lang ako kasi hindi sa pipitsuging motel... hehehehe... Kaya ti-next ko na si sir. Makaraan ng ilang minuto dumating naman sya. Deritso sya sa banyo. Naligo. At ako naman nanonood ng tv.

Ready na ang lahat. Mag-uumpisa na ang hilotan... pero sadyang kinakati na si sir at kailangan nya nang magpakamot. Kahit nagdadalawang-isip ako (me ganun? e, alam naman na sa ganito mapupunta.. hehehehe), pikit mata na lang at sumisisid na ako sa sarap ng sabaw ng tunay na pork... hehehehe.

Akala ko ako lang ang magpeperform, hindi pala. Si sir din pala gustong gustong nyang mag videoke. In fairness, parang sanay na sanay na si sir sa kantahan. Napapasipa ako sa sa galing nyang kumanta. Para bang ang tagal nya nang hindi nakakanta at ayaw maagawan ng microphone. Ganung ganun.

Natapos ang kantahan. At umuwi si Sir na pawing-pawi ang uhaw at ako namang masakit ang puson.... hahahahaha... (kayong nang bahalang mag-isip kung bakit... hehehe)

.
.
.
Ito na ba ang umpisa nang buhay ko bilang kabit? abangan....



See Also:
Side Story... Boss[1]
Side Story... Boss [2]
Side Story... Boss [3]
Side Story... Boss [Conclusion]

Side Story... Boss [3]

Feeling ko sobrang overdue na ang Sir Boss story na to... kumbaga sa buntis, baka tinubuan ng ng pangil ang baby... hehehe... kaya heto na...

continuation of:
Side Story... Boss [1]
Side Story... Boss [2]

E ano pa ba ang magagawa ko, persistent talaga si koyah este ateh este Sir Boss pala. At saka, isa lang akong hamak na empleyado na marupok di ba? Choz... hehehehe...Kaya nagmadali din naman ang virgin. Naligo, nagpabango, nag briefs, nag pantalon, nag t-shirt na puti at nasuot ng class "a" na nike shoes with matching hati sa gitna hair style. me ganun? hehehehe.

Dress like a pro naman ako di ba? hehehehe... parang jologs lang...

"Saan tayo pupunta sir?", tanong ko na may halong kaba.
"Punta tayo don sa mga kaibigan ko na mga theater artists sandali.", sagot nya.

Aba, wholesome pala ang pupuntahan namin. Kasi may mga kasama naman pala kami. Pagdating namin sa Apartelle...

"Sir, yong ni-reserve nyo na room yong nasa dulo." sabi ng caretaker.

Kinuha ni Sir Boss ang susi at deritso na kami sa room. Pero bago kami pumasok sa room, pumunta muna sya sa mga kaibigan nya. Ewan ko kung ano bang gusto nyang palabasin. At sinabi nya pa ata na magpapa-massage sya sa akin. Eh, di ba sadyang malisyoso ang isipan ng mga tao? Ano kaya ang iniisip nila about that time? hmmmm.... Medyo hindi naman pala wholesome kasi kami lang pala dalawa sa room..... well, pasok na kami sa room...

"Hubad ka na.", sabi ni Sir Boss.
"Sir, wala po akong extrang shorts na dala." pa-demure ko na sagot.
"Briefs ka lang, mahihirapan kang mag-massage nyan kasi nakapantalon ka." wika nya ulit.

At dahil masunuring bata naman ako, hubad din ako ng pantalon.

"Pati t-shirt mo na din para hindi madumihan." dagdag pa nya.

Gosh, parang nasa sex scandal lang pala ako by that time... hahahaha...

Naghubad na rin si sir. Naka-briefs na lang sya. Binigay nya sa akin ang scented oil na dala nya at humiga na sya.

"Tingnan nga natin ang galing mo sa pagmasahe", sabi ni Sir.
"Naku sir, di ba sabi ko sa'yo na hindi naman talaga ako expert. Marunong lang ako ng konting pisil-pisil.", sagot ko.

Sinimulan ko na ang masahe...

"Hmmmmm.. may touch ka din naman pala. Cge, diin mo pa. Harder.", sabi ni Sir.

Napa-smile lang ako. Compliment na yon para sa akin e... hehehehe

Pagkatapos sa likod, legs at paa, tumihaya na si Sir. At may napansin ako... gosh, affected si Sir sa massage ko. At may konting basa pa ang briefs nya. Kung si Ms. Chuni pa, nag-ala Felix Bakat si Sir Boss. Tempting kasi may kalakihan din si felix bakat. hehehehe. Medyo kinabahan ako kasi baka may mangyaring masama sa virgin-virginan kong image. At hindi pa ako ready... hehehehe.

Massage uli sa dibdib, kamay, singit (hmmm), paa... dagdag oil dito, dagdag oil doon...

Natapos din ang massage... hay, salamat... medyo napagod din ang mga fingers ko... hehehehe

Sa kabuuan, walang nangyaring quirky something... hehehehe... pigil to the max kasi ako. At ayokong ako ang mauuna. Ano na lang ang sabihin ni Sir noon kung nag take advantage ako di ba? Na ako na ang maharot? No way...

Matapos ng nakakapagod na masahe, kasama yong mga kaibigan ni sir, kumain kami ng mainit at masarap na batchoy with pan de sal...

Akala ko doon na matatapos ang masahe session namin ni Sir Boss.... hindi pa pala.....


See Also:
Side Story... Boss[1]
Side Story... Boss [2]
Side Story... Boss [4]
Side Story... Boss [Conclusion]

Discipline...

Pix Source: Alex Hughes Cartoons

Heto, sumasakit ang ulo ko dahil sa sobrang tulog... haayyy...

Pero kaninang umaga, nagising ako dahil sa ingay ng kapitbahay (not the mag-asawang nag-away). Ito yong kapitbahay ko na palaging nakikipagdiskusyon sa mga nakakalaban nya in an abogado way. Though may punto naman sya pero ang dating or ang pinalalabas nya e "'i'm the superior and kayo ang mga idiots"... hehehe

Pero hindi ang mga hakot boys ang kalaban nya kanina. Pinagagalitan nya ang kanyang anak.

Feeling Abogado: Alam mo ba ang ginagawa mo doon sa labas. Sigaw ka ng sigaw!!!
Anak: huhuhuhu
Feeling Abogado: Sige sumigaw ka!!!
Anak: Aaaaaa... huhuhuhuhu
Feeling Abogado: Sigaw ka pang litse ka!!!!
Anak: Aaaaaa.. huhuhuhu.

Tsk.. tsk.. tsk... eto talagang si amang feeling abogado... pinapagalitan nya ang anak nya dahil sumisigaw sa labas pero ang ginagawa nya naman, sya itong mas malakas ang boses at pinasisigaw pa ang anak as punishment... kawawang bata.

At heto pa, sumali ang asawa.

Asawa: Ano ba yan?!! (medyo pasigaw din)
Feeling Abogado: Etong anak mo nagsisisigaw sa labas, hindi mo man lang madisiplina!!!
Asawa: Paano ko yan mabantayan, e nagluluto ako!!!

Kaya ang sabi ng ina sa mga anak:

"Mga putang-ina ninyo!!! Wag na wag mayong mapunta sa computer ngayong araw!!!!"

.
.
.
.
Tsk.. tsk.. tsk... minumura mo ba ang sarili mo teh?


Kahit medyo inis, natulog na lang ako ulit... haaysst...

Twitter....

Hey guys, i'm on twitter na. Naks...

Pero para lang akong tanga. Sino pa-follow sa akin? hahahaha... I don't really have friends here in blogosphere... para lang akong si Rumpelstiltskin. Walang friends.... hahahahaha.. Ginawa ko lang naman to to follow interesting people. Ako na.. ako na ang tsismoso... hahahahaha...

by the way, my ID >>>  juanmediocre

B A B A LA:

Don't follow me. I'll follow you..... hehehehehe.

Lover's Quarrel

picture from http://mercurio3.deviantart.com

Nag-aaway na naman ang mag-asawa na kapitbahay ko. Syempre maririnig ko talaga kasi nga night owl ako e. Tinataon nila ang away nila kung kelan tahimik na ang mundo.

.
.
.

Napaisip tuloy ako.... na kung talagang mahal nyo ang isa’t-isa, bakit ba sinasayang nyo ang panahon sa pag-aaway? Oo, sinasabi natin na walang perpektong relasyon. Minsan pa nga, bilang depensa kung bakit nag-aaway e sinasabi na “spice of relationship” daw. Pero hindi ko pa rin ma-gets na ang magiging reason ng sagutan, iyakan, dabugan kung minsan pa nagkakasakitan e dahil lang sa mga walang kwentang bagay na pwede namang pag-usapan. Yes, ako na ang idealistic. Pero pwede naman iwasan na sumama ang loob nyo di ba?

Isipin nyo na lang na ang lahat ng bagay ay may katapusan. Maging ang relasyon. Kahit na ang pag-iibigang tapat ay nawawakasan din kung ang puso nyo ay hindi na pumipintig. Na sana, sa bawat oras, minuto at segundo kayong magkasama, sulitin nyo ang panahong ito na kayo’y laging masaya. Di ba mas mararamdaman nyo kung gaano nyo kamahal ang isa’t-isa na kahit binabalot kayo ng katahimikan habang nakaupo lamang sofa na magkahawak ang kamay? Na maririnig nyo ang bawat pintig ng puso at paghinga hanggang sa makatulog kayong may ngiti sa mga labi at mayroong peace of mind?

Sabi nga ni Og Mandino...

“Live this day as if it will be your last. Remember that you will only find ''tomorrow'' on the calendars of fools. Forget yesterday's defeats and ignore the problems of tomorrow. This is it. Doomsday. All you have. Make it the best day of your year. The saddest words you can ever utter are, ''If I had my life to live over again. ''Take the baton, now. Run with it! This is your day! Beginning today, treat everyone you meet, friend or foe, loved one or stranger, as if they were going to be dead at midnight. Extend to each person, no matter how trivial the contact, all the care and kindness and understanding and love that you can muster, and do it with no thought of any reward. Your life will never be the same again.”





Kaya tama na ang away-away... maglambingan na lang palagi. Huwag mong hintayin na masabi mo sa sarili mo na sana ang lahat ng oras na kayo’y nag-away ay ginugol nyo na lang sa paglabing-labing... Habang nandyan pa ang mahal mo, hindi pa rin huli ang lahat… kaya... love love love na lang always...

Curiosity Kills the Cat... [2]

bakit kaya palaging umuungol sa kapitkwarto ko?
at may dagdag sound pa na parang uga ng kama...

bakit kaya?

Side Story... Boss [2]

continuation of.... Side Story... Boss [1]

After sa mga walang katapusang durian party... nawala sa eksena si Sir Boss. Siguro nagsawa na sa kakalibre  at walang return of investment... hehehehe... Hindi naman sya nagparamdam. Kaya naisip ko na hindi naman siguro totoo ang mga kuro-kuro ng mga tsismosa kong katsismisan... Hehehehehe...

Mabilis na lumipas ang panahon, kasabay rin ng bilis ng mga pagbabago. At dahil sa pagbabagong 'yon, nag-krus ulit ang landas namin ni Sir Boss...

Dahil nagtatrabaho ako sa isang kumpanya na maraming sister companies, naisipan ng real boss ko na kailangan nilang mag-setup ng IT Team para ma-automate ang transactions ng isa nilang business. At napagkasunduan nila na magiging parte ako ng bagong team (na kung saan nakilala ko si Alex)... At ang mamumuno sa amin ay si Sir Boss.

Dahil apat na taon na ang nakaraan, may celphone na ako. At dahil may celphone na ako, syempre ibibigay mo sa Boss mo at doon na nagsimula ang beginning... hehehehe

Uso noon yong 300 pesos worth na call card sa smart na mabibili mo ng mura sa halagang 175 ata. E dahil may kaya silang magpamilya, may mga access sila sa mga ganong bagay. Ironic ano? Kasi dapat tayong mga wa' dats ang makaka-avail nyan kasi keri naman ng mga madatong na magwaldas kahit na ang load na 300 ay bilhin nila ng 500 di ba? Hehehehe. Kaya nga siguro sila yumaman kasi mahilig sila sa mga discounted na mga bagay. Ang natitipid, iniimbak sa banko ubang tumubo... hehehehe

Kaya ayon, dahil nga mura, nagsikuhaan kami. Minsan lang ang mga opportunities na ganon di ba? Ang classic pa nyan, pwedeng utang. Hehehehe...

At dahil doon napadalas ang text text namin ni Sir Boss. Sa umpisa, business-like ang palitan namin ng mensahe. Hanggang sa naging personal. Mga insinuating na messages na medyo nakaka-L. Minsan nabanggit nya na gusto nya raw magpa-massage. Ewan ko kung anong pumasok sa isip ko, sabi ko naman marunong akong mag-massage na sa totoo lang hindi naman talaga. Yong konting hilot hilot lang sa likod ng mga ka-officemates ko... hehehehe... Nakakita ngayon ng pagkakataon si Sir Boss. Sabi nya magpapamasahe daw sya sa akin at dahil mahaba ang hair ko sa armpit, i declined.... hehehehe

Makailang beses ata akong nag-decline. At hanggang sa parang galit na ang tono ng text ni Sir Boss. Natakot naman ako kaya "yesshh for peace" na lang ang virgin-virginan na ako. hehehehe.

May bisita noon si Sir Boss. Mga theater artists ata from manila na ini-house nila sa isang apartelle...

Linggo...

"O saan ka na? Massage mo na ako?", sabi nya.
"Dito ako sa bahay sir, as in ngayon na?, sagot ko.
"Oo, cge susunduin na lang kita sa kanto nga boarding house mo.", text nya.

E ano pa ba ang magagawa ko, persistent talaga si koyah este ateh este Sir Boss pala. At saka, isa lang akong hamak na empleyado na marupok di ba? Choz... hehehehe...Kaya nagmadali din naman ang virgin. Naligo, nagpabango, nag briefs, nag pantalon, nag t-shirt na puti at nasuot ng class "a" na nike shoes with matching hati sa gitna hair style. me ganun? hehehehe.

(gala muna ako... ipagpatuloy ko na lang sa part 3 ang mga nangyari... hehehehe)


See Also:
Side Story... Boss[1]
Side Story... Boss [3]
Side Story... Boss [4]
Side Story... Boss [Conclusion]

Curiosity Kills the Cat... [1]

tanong lang...

bakit ba sila tinatawag na "cowboy" e kabayo naman sinasakyan nila?


hmmmm... bakit nga ba?

Salawal...

Sobrang apektado talaga ako sa ka-emo-han ko kaninang madaling araw. Na hangang kaninang mga 10pm ramdam ko pa rin ang bigat ng loob. Hehehehe. kaya para makabawi, may kwento ako... na totoong nangyari.. pero hindi sa akin....

Di ba uso ngayon ang mga disgrasya? Halos araw-araw na ginawa ng Dyos, juice ko, puro disgrasya ang kasabay mo sa hapunan.

kaya ito na ang kwento na mapupulutan nyo ng aral....

May dati akong kaopismeyt na pag nag-oopis, laging dala ang kanyang vintage car na volkswagen na matagal mag start at kung minsan pa ay itutulak pa namin bago umandar. Palibhasa nasa probinsya at na kahit city na ay okey lang magdala ng ganong sasakyan.

Dumating sa buhay nya ang hindi inaasahang aksidente. Habang binabaybay nya ang kahabaan ng national highway, may nag-overtake na tricycle sa kanya. Na deritso naman kumanan kasi may nakitang naghihintay na pasahero. Ang kinalabasan, nasagi nya ang tricycle at sabay silang nagpasirko-sirko sa daan.

Yupi ang gulong ng tricycle at hindi na rin ma-drawing ang pagong. Dalawa sa pasahero ng tricycle ay nasugatan at ang isa pa ay nawalan ng malay. Ito namang kaopismeyt ko, duguan. May malaking sugat sa noo at may bali pa ang paa. Medyo matagal ding dumating ang tulong kasi naman alam naman natin kung gaano kabilis rumisponde ang mga pulis di ba.

Kaya ayon, matapos ang matagal na paghihintay, sakay sa police car, dinala na sa pinakamalapit na hospital ang opismeyt ko.

Pagdating sa emergency room, agad naman syang inatupag ng mga nurses. Inuna ang sugatang noo. Tapos, tiningnan ang extent ng bali sa duguang paa. Para mapadali, ginupit na lang ang suot nyang pantalon. Nang hindi pa makuntento ang nurse, kelangan nya pa talagang hubarin ang natirang pantalon.

Kahit agaw-malay na ang opismeyt ko ay pilit nyang pinigilan ang nurse na hwag hubarin ang pantalon nya. At dahil wala na syang lakas, nagwagi ang nurse. (parang bonong-braso lang... hehehehe) Kaya ang ginawa nya na lang ay pumikit at inisip nya na bahala na si batman.

.
.
.

Kaya pala ayaw nyang mahubad ang pantalon nya, kasi nahihiya syang makita ang luma nyang brief na color yellow.

Na dati palang puti.............. :) toinkzzzzz

.
.
.
.

Kaya matapos kong marinig ang kwento nya, ang sinusuot kong salawal araw araw ay presentable na talaga. Pinapangtulog ko na lang ang mga bacon kong mga briefs... hehehehe.. pero wait, baka madisgrasya ako habang natutulog.... hmmmmm.... dapat bagong brief na rin ang gagamitin ko kung matutulog... hehehehe....

Bakit?

8-13-2011 5:49AM
juan:  T***.
T: cno to?
juan: hindi mo pala na-save bago kong number?
T: ay, cnsya. ano yon juan?
juan: wala.
T: toinx. cge 2log ako ulit...
.
.
.
.
iyak. higa. iyak. subsob ang ulo sa unan. iyak ulit. hinto sa pag iyak. iyak ulit.

it's been more than 4 months. akala ko hindi na ako iiyak para sa'yo. pero bakit masakit pa rin? bakit mahal pa rin kita? tang-ina naman to o. kainis na sarili. hindi ako naiyak dahil hindi mo na-save ang number ko. naiyak ako dahil hindi pa rin pala ako nakapag move-on sa'yo.

punas ng luha. makatulog na nga lang....

click publish post.

Side Story... Boss [1]

Dalawang buwan matapos akong grumadweyt sa kursong Bachelor of Science in Computer Science, nakapasok naman agad ako sa kumpanyang pinag-apprentice-san ko. Siguro my boss had faith in my critical thinking lang siguro. Hehehehe. Ano bang ibig sabihin ng critical thinking? Muntik-muntikan ng mabuwang? Hehehehe. joke yon? Hahaahahaha.... Bale, ako ang unang programmer sa company. Di pala biro kung nagtatrabaho ka na kasi hindi naman pala lahat tinuturo sa school. Whew. Pero pasasaan din naman at matututo ka rin, di ba?

Minsan ang asawa ng kapatid ng boss ko, bumisita sa petite and pink namin na office. Habang busy-busyhan ako sa paggawa ng desktop application habang tumutulo ang pawis dahil nangangapa pa sa real world, chika-chika naman si Sir Boss sa dalawa kong ka-officemates na babae na may mga asawa na at nagko-contest sa padamihan ng mantika sa katawan. Hehehehe. Ang bait pala ni Sir Boss. Nagpabili sya ng durian at todong kain naming lahat. Medyo mahal pa kasi noon ang durian. At mabibili nya ng mura ang durian sa sister company ng pinagtatrabahuan ko kasi may durian farm sila. Aside sa fresh durian at frozen durian na premira klase talaga, meron pang super creamy durian yema na dagdag. Di ba, todong durian party kami... Kaya nga lang, dahan dahan lang kami sa pagkain ng durian kasi sa mga medyo may edad, nakakataas ng presyon din yon. 

(yummy ang model ng hugo boss kaya yan nilagay kong pix.. hehehe.. walang kokontra!!!)

Si Sir Boss, siguro 15 years older than me. Pero hindi mo mapagkamalang 15 years older sya sa akin kasi naman balidoso si Sir Boss. Athletic. Palaging naglalaro ng badminton [as in magaling sa bedminton este badminton pala ;-)]. Swimming fanatic. Magaling mag-piano. Magaling kumanta. Malinis magdamit. Mabango (inamoy talaga... hahahahaha... naaamoy ko lang kasi dumadaan sya sa tabi ko. kasi naman ang liit ng pink namin na office no.) 

Not once, not twice, but many times din na dumadaan sa office namin si Sir Boss. And not once, not twice but many times din syang nanglibre sa amin. Di ba super bait? Ano pang hahanapin mo sa Sir Boss mo na asawa ng kapatid ng totoong boss mo?

Sa di katagalan, nahahalata ng mga tsismosa kong mga ka-officemates na palaging nadaan si Sir Boss sa opisina namin at napadalas manglibre. At syempre, nagdududa at di maiwasang maghaka-haka ang mga tsismosang katsismisan ko na......

get this......

"type daw ako ni Sir Boss"........ 

as in Whoaaatttt!!!!!.... shock akeiwa [natutunan ko yan sa blog ni Baklang Maton... hahahaha]

At doon ko nalaman na nagpipinta pala using black and white shades si Sir Boss upang maitago ang rainbow colors nya....


See Also:
Side Story... Boss [2]
Side Story... Boss [3]
Side Story... Boss [4]
Side Story... Boss [Conclusion]

Si Dennis after 4 years.... Part 5

dennis              : akala ko move on na tayo… mahirap nang makasira ng relasyon ng ibang tao (by this time may asawa na si Wilson)

 juan                : nagtatanong lang naman....
dennis              : na inlove lang sya noon sa akin
 juan                : talaga?
 juan                : pero nag sex kayo?
dennis              : bakit gusto mong malaman?
 juan                : wala lang....
 juan                : kasi nagseselos ako noon…. Gusto ko lang malaman kung tama ang intuition ko…
dennis              : kung sasabihin ko ang totoo, ano kalalabasan nito?
 juan                : wala lang.....
dennis              : ikaw yata ang nagseselos noon
 juan                : yup... inaamin ko naman.....
 juan                : meron ba?
dennis              : remember mo yong pag pumupunta sya sa atin nagagalit ka at binababa mo ang kurtina? (kurtina lang kasi separator ng kama at sala)
 juan                : ewan..... hindi ko na maremember....
dennis              : natutulog ako tapos sya umuupo lang sa kama ko
 juan                : saan yan?
 juan                : sa dating tinitirhan natin?
 juan                : tapos?
dennis              : secret nalang siguro yan wek
 juan                : cge na pls....
dennis              : tapos na lahat yon
 juan                : may nangyari sa inyo?
dennis              : kung sasabihin ko, hindi na yon secret
 juan                : hahahahahaha
 juan                : cge na pls.....
 juan                : what our friends for....
dennis              : tapos na yon… did you remember nong first time kami nagtabi sa bahay nila?
dennis              : yong may LBM ka..
 juan                : yup....
dennis              : kami sa kama nya tapos ikaw sa may baba ng kama
 juan                : a ok...
 juan                : tapos....
dennis              : doon nag umpisa ang closeness namin
dennis              : palagi sya noon sa room natin
dennis              : dinadalhan tayo ng pagkain
dennis              : tapos pinahiram nya ang atm nya sa akin
 juan                : tapos?
dennis              : grabe ang respect ko sayo noon wek
dennis              : hug lang at kiss hanggang doon lang
 juan                : promise?
 juan                : wala more than that?
dennis              : nirerespeto kita noon. Hindi ko gusto na gawin ko sayo tapos gawin mo din sa akin kasi grabe ang respect ko sayo kasi mahal kita

 juan                : a ok....
dennis              : kung ginusto ko pwede kasi dinadala nya ako noon sa farm nila…
 juan                : ay....
 juan                : nililigawan ka nya?
dennis              : pero ikaw ang mahal ko
 juan                : ok..
 juan                : no doubt....
 juan                : so masarap bas yang mag lollipop?
dennis              : grabe ang selos ko noon sa mga barkada mo
dennis              : bakit may nangyari sa inyo noon ni Wilson?
 juan                : wala naman..... (ako na ang liar… haytzzz)
dennis              : nilo-lollipop ka nya?
 juan                : hahahahahaha
 juan                : wala oi....
 juan                : we’re just friends.....
dennis              : sure ka
 juan                : yeah.....
dennis              : pero inlove ka sa kanya?
 juan                : no way.....
dennis              : na inlove ka kay Wilson?
dennis              : bakit na inlove ka sa akin noon?
dennis              : noong nagkita kami noon sa hospital
dennis              : lumalayo sya…
dennis              : kasama ko dalawa mong babaeng barkada…

 juan                : ganun ba....
 juan                : baka ayaw nyang ma inlove sayo ulit....
dennis              : pero sayang hindi man lang kita nakita sa personal ang kwentas mo na binili ko sa dubai hindi mo kinuha
 juan                : hindi ako mahilig sa necklace....
dennis              : $300 dollars pa naman ang bili ko noon
dennis              : bagay yon sa’yo
dennis              : andon sa drawer ko…
 juan                : heheeheh
dennis              : bye bye na ako anjan na ang driver ko sa labas
dennis              : bukas ulit
dennis              : send mo sa akin pix mo bukas ha
dennis              : sa d*******@kbr.com
 juan                : hindi ko mag net bukas...
dennis              : bye bye
 juan                : may pupuntahan ko
 juan                : bye
dennis              : take care always
dennis              : luv u
 juan                : as friend
dennis              : yes as frnd
dennis              : bye e…

at dyan natapos ang chat namin si Dennis.... casual na lang ang pakikitungo ko sa kanya noon... hindi pa rin ako nagpapakita... ewan ko ba bakit ayaw kong magpakita... siguro hindi ko na gusto pang maalala ang lahat... iba kasi pag personal mong makita ang tao di ba?

Ngayon, hiwalay na daw sila nong asawa nya kasi nalaman nyang may kabit na matandang lalaki... may dalawa syang anak... nasa mindanao sya ngayon... nagbabalak na mag abroad ulit....

Hey Denz, kung mababasa mo man to (i bet not)... Salamat sa lahat ng kabutihang ipinakita mo noon sa akin... Despite of all the things that had happened... im still thankful that you were a big part in my life.. 

Si Dennis after 4 years.... Part 4

dennis              : magkano binayad mo?
 juan                : ..
 juan                : ..
 juan                : mga 6.1 siguro....
dennis              : sure?
 juan                : mura lang binabayad ko.... cold water at skyflakes pwede na....
dennis              : ang totoo
dennis              : tinitira ka sa wetpaks?
 juan                : hindi ako nagpapatira
 juan                : masakit...
 juan                : may almuranas ko....
dennis              : pagamot mo
dennis              : noon nga araw-araw tayong nagtitirahan….
 juan                : may almuranas ka din?
 juan                : sinungaling....
 juan                : hindi ka kaya nagpapatira noon....
dennis              : wala akong almuranas, kung B&almuranas ka sa sili yan
 juan                : hindi naman yon sili... 6.1 yon...
dennis              : tinitira mo kaya ako noon
 juan                : hahaha....
 juan                : I forgot (chos lang…)
dennis              : ang gusto ko sa’yo ang nipple mo sarap
 juan                : hala ka.....
dennis              : tapos ang pototoy mo sarap kagatin (hmmmm… mahalay na to…)
 juan                : kaya pala nag-protrude nipple ko ngayon...
 juan                : sinisibasib mo kasi palagi.....
dennis              : ikaw nga kahit may singaw ako grabe ang lips to lips mo..
dennis              : remember mo noong nasa t’boli tayo? (t’boli – a municipality in south cotabato)
 juan                : hindi na....
dennis              : at saka sa dati nating tinirhan?
 juan                : hindi ko na rin maalala. (denial king… hehehehe)
dennis              : tama ka tapos na yon
dennis              : matured na tayo sa mga bagay na yan...
dennis              : nag move on kana?
dennis              : gusto ko rin mag move on kaya nga i need your advice
dennis              : you are my mentor
 juan                : mas matanda ka kaya sa akin.....
dennis              : what is your secret at naka recover ka
dennis              : mas matanda ako pero mas matalino ka
dennis              : hindi naman yan sa edad
 juan                : mas marami ka namang experience e....
 juan                : ito nab a si G?

Waiting for dennis to accept 1 photo:
GYM[2]cccc.JPG (179 KB)
Cancel (Alt+Shift+C)   Start Photo Sharing (Alt+Shift+P)

 juan                : or ito?
dennis              : hindi

You have sent 1 photo to dennis.
GYM[1]xxx.JPG

dennis              : yong nasa likod si G

 juan                : ok...
 juan                : wait
 juan                : dumating na ang email
dennis          &nspp;   : send ka rin ng pix mo
dennis              : para makita ko rin
dennis              : ang itsura mo
 juan                : ok wait
dennis              : send mo sa d******@kbr.com
 juan                : picture ko

You have sent 1 photo to dennis.
1_455807104l.jpg

 juan                : nakita ko na si G mo....
 juan                : cute cya...
 juan                : parang masarap tingnan
dennis              : ikaw talaga may pag nanasa ka rin sa kanya
 juan                : hahahahahahahah
dennis              : akala ko nag move on kana
 juan                : kaya lang 3inches... sa body building nya yan
 juan                : migs may tanong ako sayo....
 juan                : hwag kang magagalitB&3F
dennis              : bakit, hindi ka ba si juan ? kelan birthday mo
 juan                : january 1, 198***.....
 juan                : cge na.. may tanong ako...
dennis              : ok ikaw si juan
dennis              : ano birhtday ko
 juan                : ewan...
 juan                : april 21
 juan                : pwede na akong magtanong?
BUZZ!!!
dennis              : ano
 juan                : naging kayo ba ni Wilson?

Si Dennis after 4 years.... Part 3

dennis              : magkano binayad mo?
 juan                : ..
 juan                : ..
 juan                : mga 6.1 siguro....
dennis              : sure?
 juan                : mura lang binabayad ko.... cold water at skyflakes pwede na....
dennis              : ang totoo
dennis              : tinitira ka sa wetpaks?
 juan                : hindi ako nagpapatira
 juan                : masakit...
 juan                : may almuranas ko....
dennis              : pagamot mo
dennis              : noon nga araw-araw tayong nagtitirahan….
 juan                : may almuranas ka din?
 juan                : sinungaling....
 juan                : hindi ka kaya nagpapatira noon....
dennis              : wala akong almuranas, kung may almuranas ka sa sili yan
 juan                : hindi naman yon sili... 6.1 yon...
dennis              : tinitira mo kaya ako noon
 juan                : hahaha....
 juan                : I forgot (chos lang…)
dennis              : ang gusto ko sa’yo ang nipple mo sarap
 juan                : hala ka.....
dennis              : tapos ang pototoy mo sarap kagatin (hmmmm… mahalay na to…)
 juan                : kaya pala nag-protrude nipple ko ngayon...
 juan                : sinisibasib mo kasi palagi.....
dennis              : ikaw nga kahit may singaw ako grabe ang lips to lips mo..
dennis              : remember mo noong nasa t’boli tayo? (t’boli – a municipality in south cotabato)
 juan                : hindi na....
dennis              : at saka sa dati nating tinirhan?
 juan                : hindi ko na rin maalala. (denial king… hehehehe)
dennis              : tama ka tapos na yon
dennis              : matured na tayo sa mga bagay na yan...
dennis              : nag move on kana?
dennis              : gusto ko rin mag move on kaya nga i need your advice
dennis              : you are my mentor
 juan                : mas matanda ka kaya sa akin.....
dennis              : what is your secret at naka recover ka
dennis              : mas matanda ako pero mas matalino ka
dennis              : hindi naman yan sa edad
 juan                : mas marami ka namang experience e....
 juan                : ito nab a si G?

Waiting for dennis to accept 1 photo:
GYM[2]cccc.JPG (179 KB)
Cancel (Alt+Shift+C)   Start Photo Sharing (Alt+Shift+P)

 juan                : or ito?
dennis              : hindi

You have sent 1 photo to dennis.
GYM[1]xxx.JPG

dennis              : yong nasa likod si G

 juan                : ok...
 juan                : wait
 juan                : dumating na ang email
dennis              : send ka rin ng pix mo
dennis              : para makita ko rin
dennis              : ang itsura mo
 juan                : ok wait
dennis              : send mo sa d******@kbr.com
 juan                : picture ko

You have sent 1 photo to dennis.
1_455807104l.jpg

 juan                : nakita ko na si gerald mo....
 juan                : cute cya...
 juan                : parang masarap tingnan
dennis              : ikaw talaga may pag nanasa ka rin sa kanya
 juan                : hahahahahahahah
dennis              : akala ko nag move on kana
 juan                : kaya lang 3inches... sa body building nya yan
 juan                : migs may tanong ako sayo....
 juan                : hwag kang magagalit ha?
dennis              : bakit, hindi ka ba si juan ? kelan birthday mo
 juan                : january 1, 198***.....
 juan                : cge na.. may tanong ako...
dennis              : ok ikaw si juan
dennis              : ano birhtday ko
 juan                : ewan...
 juan                : april 21
 juan                : pwede na akong magtanong?
BUZZ!!!
dennis              : ano
 juan                : naging kayo ba ni Wilson?

Si Dennis after 4 years.... Part 2

This summary is not available. Please click here to view the post.